Biologische gember: een pittig knolgewas

Gember is een knolgewas uit het Verre Oosten, dat vooral de laatste jaren als zeer hip en trendy beschouwd wordt in onze Westerse leefwereld. Als gevolg hiervan koopt de consument dus niet alleen in toenemende mate gangbaar geteelde gember, maar ook de biologische variant.

Steeds meer mensen voelen zich aangetrokken tot de gezondheidsvoordelen van gember, waardoor de vraag jaarlijks stijgt. Uiteraard werd dit effect nog versterkt door de recente viruscrisissen. En verder wordt deze belangstelling ook nog aangewakkerd door kookprogramma’s op uiteenlopende televisiezenders plus de nadrukkelijke aanwezigheid van Aziatische restaurants in het straatbeeld.

Aziatische oorsprong

Gember is hoogstwaarschijnlijk afkomstig uit de regio tussen India en China, maar het precieze land van oorsprong is tot nu toe onbekend. In elk geval werd deze plant nog nooit in het wild aangetroffen, wat aantoont dat gember al zeer lang door de mens geteeld wordt.

Gedroogde gember

Op dit moment is China de grootste producent van dit pittige knolgewas op wereldschaal. In onze huidige tijden wordt gember overwegend in gedroogde vorm in scheepscontainers aangevoerd. Verder ontmoeten we deze groente vaak ook in de vorm van vlokken of poeder.

Verse gember

Verse gember is eerder moeilijk te vinden, maar de interesse groeit, onder meer door de sterke aandacht in de talrijke voedingsmedia (foodblogs en -tijdschriften), die de positieve eigenschappen van deze verse versie extra in de verf zetten. Als gevolg hiervan gebruikt de consument verse gember dan ook steeds meer voor het vervaardigen van thee en sappen (bijvoorbeeld sapmengsels zoals smoothies). Vandaar ook de toenemende belangstelling voor lokale teeltvormen op Europese bodem.

Van gangbaar naar bio

Naast China zijn Vietnam en India momenteel de grootste gemberproducenten op wereldschaal. Nog een ander belangrijk Aziatisch gemberland is Thailand.

De gemiddelde groeitijd van gember bedraagt 7 tot 8 maanden. Na de oogst wordt de meeste gember gewoonlijk een 40-tal dagen gedroogd en bewaard, in afwachting van het transport per scheepscontainer.

Intussen wordt er in China ook steeds meer biologische gember geteeld, onder meer in de Guangxi-provincie. Onder druk van de toegenomen controles ter plaatse – onder invloed van het Europese biolabel – stijgt daar ook de aandacht voor kwaliteitscontrole en hygiënevoorschriften.

Latijns-Amerika

De nog steeds stijgende wereldwijde vraag naar gember heeft er echter ook voor gezorgd dat dit knolgewas in toenemende mate op andere continenten gekweekt wordt. Zo heeft de Latijns-Amerikaanse gemberteelt zich de voorbije jaren in een vrij snel tempo ontwikkeld, waarbij vooral Brazilië en Peru in het oog springen.

In Midden- en Zuid-Amerika is Brazilië momenteel de grootste producent en leverancier van gember. Maar intussen kan Peru echter zowat als de snelste groeier beschouwd worden. Bovendien bestaat niet minder dan 95 procent van die Peruviaanse productieketen uit biologische gember, wat voor een flink deel gestimuleerd wordt door de gunstige teeltomstandigheden in de jungle. En in principe kan er in Peru bijna het hele jaar door gember geoogst worden.

Verder begint ook Mexico zich op biologische gember te concentreren. Maar als bewuste consument blijft het belangrijk om naast het biolabel ook op fair trade-labels te letten, die kunnen garanderen dat boeren uit dergelijke landen minstens een eerlijke prijs voor hun producten krijgen.

De transportafstanden voor gedroogde gember per scheepscontainer blijven echter relatief lang tussen Latijns-Amerika en Europa. Bovendien wordt de verse gember meestal via luchttransport aangevoerd, waarbij toch heel wat ecologische vragen gesteld kunnen worden.

Gember in Europa

Als reactie hierop verschijnen er dan ook steeds meer initiatieven die ernaar streven om zowel de verse als de gedroogde gember op Europese bodem te telen. Zo zijn er reeds verschillende goed uitgebouwde pioniersprojecten in Portugal en Italië. In dat laatste land wordt tot nu toe niet op grote schaal geteeld, maar wel in kleine tuinen, kassen of tunnels, waarbij de gember vooral voor de lokale markt bestemd is.

In de Duitse streek Reichenau is een lokaal samenwerkingsverband van tuinbouwbedrijven erin geslaagd om al flink wat gember in kassen te kweken, zowel gangbaar en biologisch.

Gember in België

In ons land wordt de biologische gemberteelt sinds begin 2020 door het provinciaal Proefcentrum voor Groenteteelt (PCG) in Kruishoutem uitgetest, waaruit blijkt dat het haalbaar is om dit knolgewas hier in verwarmde serres te telen, waarbij de gemiddelde opbrengst in 2020 veel beter was dan vooraf verwacht. In 2021 werd een nog hoger rendement gerealiseerd.

Dit jaar worden er in Kruishoutem ook gembersoorten of -variëteiten uit Peru en Italië uitgetest, plus extra kweektechnieken, zoals de teelt in een warme serre versus de teelt in een koude serre of tunnel, of bijvoorbeeld de teelt op ruggen versus een vlakveldse teelt. Intussen hoopt het bedrijf Eco Veg uit Assenede om haar allereerste oogst van Belgische, vers gekweekte biologische gember eind dit jaar op de markt te kunnen brengen, waarbij een productie van ongeveer 40 ton verwacht wordt.

Info

www.reichenaugemuese.de

www.pcgroenteteelt.be

www.ecoveg.be

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*